کافه ها مکانی دنج و دلنشین برای دورهمی های دوستانه بخصوص برای جوانان می باشند و از گذشته ها همواره افراد زیادی بوده اند که برای گذراندن وقت، قرار ملاقات، خواندن کتاب و… به کافه و کافی شاپ های شهر می رفتند. در تمام این سال ها ماهیت اصلی کافه ها تغییرات چندانی نکرده است و همچنان محلی برای دورهمی ها و نوشیدن قهوه است.
رفتن به کافه های قدیمی شهر حس متفاوتی به شما می دهد. حس قدم زدن در تاریخ و یا حس سفر در زمان را به شما می دهد.
ما در اینجا به معرفی پنج تا از قدیمیترین کافههای جهان و مشهورترین کافهها که در سراسر جهان وجود دارد میپردازیم.
کافه پروکوپ`` Le Café Procope``
هنگامی که فرانچسکو پروکوپ در سال ۱۶۸۶، کافه پروکوپ را در یکی از خیابان های قدیمی پاریس تاسیس کرد، قهوه به عنوان یک نوشیدنی جدید و عجیب به دنیا معرفی شده بود و این نوشیدنی جدید باعث جذب افراد سرشناس زیادی به این کافه میشد. بعد از مدتی ساختمان تئاتر کمدی فرانسز در نزدیکی کافه پروکوپ ساخته شد و افراد هنرمند بسیاری در این کافه رفت و آمد کردند و این اتفاق سبب شد این کافه با ” کافه خرد ” شهرت پیدا کند.
در قرن ۱۸ام کافه پروکوپ به عنوان اولین کافه ادبی پاریس معرفی شد چرا که محل رفت و آمد بسیاری از ادبای ادبیات و افراد مشهور در حوزه ادبیات از جمله هوگو، روسو و بالزاک و … بود.
در قرن ۱۸ام کافه پروکوپ ، محل قرار ملاقات روشنفکران و متفکران بود. کافه پروکوپ محلی بود که در آن بسیاری از اتفاقات سیاسی و بزرگ رقم خورد.
کافه پروکوپ در سال ۱۹۸۸ به طور کامل مرمت شد. بر روی دیوارهای این کافه تصاویری از حکمها و اعلامیههای سلطنتی نصب شده است که گویای رویدادهای آن دوره است. همچنین وجود فرشهای مخملی مجلل و دیوارهای قرمز و تابلوهایی از قرن ۱۸ام و لوسترهای کریستالی فضای داخلی این کافه را به یک محیط کاملا زیبا و آرام تبدیل کرده است.
معماری بیرونی کافه پروکوپ نیز بسیار جذاب و خیره کننده می باشد در این معماری ما محو تماشای پرترههای افراد مشهورپاریس در جهان مانند بنجامین فرانکلین و الکسیس پیرون میشویم که بصورت کاملا خلاقانه و چشمنواز بر روی دیوارهای ورودی این کافه طراحی شده است.
کافه فلورین``Cafe Florian``
کافه فلورین در سال ۱۷۲۰ میلادی در سلسله طاقهای معروف میدان سن مارکو که یکی از نمادهای معروف شهر ونیز ایتالیا میباشد تاسیس شد. ویژگیهای ظاهری و محیطی و منوی آن به گونهای طراحی شد که طرفداران زیادی پیدا کرد و طرفداران، این کافه را تحت عنوان Florian’s یاد میکنند.
کافه فلورین با وجود تمام اتفاقات و جریانات اجتماعی و اقتصادی مانند کاهش جمعیت، از بین رفتن سنتها، آیینها، عادات قدیمی و… باز به حیات خود ادامه داد و به حافظهی اجتماعی مردم ونیز در مورد تمام اتفاقات و حوادث در قرن۱۸ میلادی تبدیل شد.
همچنین از انتهای دههی ۱۸۰۰ کافه فلورین میزبان برگزاری رویداد دوسالانه هنرهای تجسمی ونیز است و کافه فلورین هر دو سال یکبار شاهد خلاقانهترین طرحها و خلاقترین هنرمندان است.
کافه گرکو``Cafe Greco``
کافه گرکو در سال ۱۷۶۰ میلادی در خیابان ویاکونوتی که از قدیمیترین خیابانهای رم میباشد و در کنار مکانی تاریخی در رم یعنی پلههای اسپانیایی قرار دارد، افتتاح شد. در طراحی این کافه از نقاشیهای روغنی و آینههای حکاکی شده و پردهای مخملی قرمز استفاده شده است که فضای آن را بسیار آرام، گرم و دلنشینکرده است. برای مردم کافهنشین و قهوهدوست شهر رم کافه گرکو محلی بود برای چشیدن مزهی اصیل قهوه.
طراحی داخلی و فضای این کافه سبب شد افراد زیادی از جمله ادیبان و روشنفکران جذب این کافه شوند و در این کافه آمد و شد کنند.
استقرار این کافه در کنار محل مشهور پلههای اسپانیایی و تاریخچهی این کافه، باعث جذب گردشگران و بازدیدکنندگان زیادی شده است.
نکته جالب در رابطه با این کافه این است که حتی اگر بدون سفارش و صرف چیزی فقط در محیط این کافه بنشینید، باید صورت حساب پرداخت کنید.
کافه سنترال``cafe central``
این کافه در سال ۱۸۷۶ میلادی در قلب شهر Vennia تاسیس شد. کافه سنترال در نزدیکی تئاتر بورگ که یکی از مهمترین تئاترهای شهر ونیا است، قرار دارد. این کافه محلی بسیار زیبا و چشم نواز دارد که دارای دیوارهای بلند و ستونهای حکاکی شده است. که از همان ابتدا محل ملاقات فیلسوفان و شاعران و رهبران مانند پیتر آتنبرگ و لئو تروتسکی بود. این کافه محل شکلگیری بسیاری از رویدادهای فرهنگی و سیاسی است و بسیاری از افراد مهم سیاسی و فرهنگی در این کافه به گفتگو نشستهاند و تصمیمات مهمی در این کافه اتفاق افتاده است. کیکها و قهوههای این کافه از لحاظ طعم و دیزاین بسیار معروف هستند.
در کافه سنترال ترکیب فضا، نوشیدنیها و خوراکیها و همچنین موسیقی زنده پیانو، میتواند خاطرات لذتبخشی را برای مشتری بسازد.
کافه رجیو`` regio cafe``
کافه رجیو در سال ۱۹۲۷ میلادی در روستای گرینویچ تاسیس شد. صندلیهای مخملی قرمز رنگ راحت، تابلوهایی به سبک Caravaggia و لوسترهای سبک قدیم، باعث ایجاد فضایی نوستالژیک و بسیار دلنشین و آرام در این کافه شده است.
در اوایل قرن ۲۰ میلادی یک آرایشگر مهاجر ایتالیایی که ۴۰ سال از عمر خود را صرف آرایشگری کرده بود، سوی چشمان خود را از دست داد و تصمیم گرفت حاصل ۴۰ سال آرایشگری خود را صرف خرید ماشین اسپرسوساز کند. که بعد از آن برای اولین بار در نیویورک آمریکا اسپرسو و کاپوچینو معرفی شد. سپس این کافه در سال ۱۹۵۵ توسط افراد جدیدی خریداری شد و ابتدا ۱۸ ماه به اجاره واگذار شد اما بعد فرزند آن ها دوباره فعالیت کافه را آغاز کردند. همچنان اسپرسوهای این کافه طرفداران زیادی دارد.
همچنین این کافه های قدیمی محلی است برای نویسندگان، هنرمندان و فیلسوفان نسلهای قدیم و جدید که در آن به مباحثه با هم میپردازند.